Księstwo Ziębickie

Księga została spisana po łacinie przez opata Piotra z Henrykowa w latach 1268–1273. Do 1310 r. kontynuował ją jego następca. W księdze tej znajduje się najstarsze zachowane pisane zdanie w języku polskim „Day ut ia pobrusa a ti poziwai” [Daj niech ja poburszę (pomielę), a ty odpocznij]. Słowa te miał skierować chłop Boguchwał z pobliskiej wsi do swej żony. Opat uznał chęć pomocy żonie w pracach domowych (przy mieleniu zboża na żarnach) za rzecz tak niesłychaną, iż postanowił przytoczyć te słowa w księdze pisanej po łacinie, ale w oryginalnym języku, w jakim zostały wypowiedziane, czyli po polsku.